Η Λιγκ 1 αποτελεί την πρώτη τη τάξει κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Ιδρύθηκε επίσημα το 1932 ως επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και θεωρείται ένα από τα κορυφαία στην Ευρώπη αλλά και τον κόσμο. «Πατέρες» της θεωρούνται οι Τζορτζ Μπαϊρού, Εμάνουελ Γκαμπαρντέλα και Γκάμπριελ Ανό. Η Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία είναι υπεύθυνη για τη ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Οι πρώτες δύο ομάδες στη βαθμολογία του πρωταθλήματος συμμετέχουν απευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο τρίτος ξεκινάει από τον τρίτο προκριματικό γύρο. Η ομάδα που θα τερματίσει στη τέταρτη θέση προκρίνεται απευθείας στο Γιουρόπα Λιγκ. Οι κάτοχοι του Κυπέλλου Γαλλίας αλλά και του Λιγκ Καπ, παίρνουν επίσης το εισιτήριο για τη διοργάνωση. Αν ωστόσο έχουν εξασφαλίσει μέσω της βαθμολογίας τους στο πρωτάθλημα μία θέση στην Ευρώπη, τότε αυτόματα το εισιτήριο πηγαίνει στην πέμπτη και την έκτη θέση.

Ερασιτέχνες αλλά όχι για πολύ

Το γαλλικό πρωτάθλημα δημιουργήθηκε στην πρώτη του μορφή το 1893 και ήταν φυσιολογικά ερασιτεχνικό, καθώς και μόνο η δημιουργία μίας λίγκας εκείνη την εποχή ήταν ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός. Σε αυτή τη μορφή διεξαγόταν μέχρι και το 1929, όταν διεκόπη για μία τριετία, πριν ξεκινήσει η επαγγελματική λίγκα.

Οι ομάδες οι οποίες διακρίθηκαν τότε στην πλειονότητά τους δεν υπάρχουν στη σύγχρονη εποχή. Μοναδική εξαίρεση Χάβρη η οποία παραμένει επαγγελματικός σύλλογος και είχε κατακτήσει τρία πρωταθλήματα (1899, 1900, 1919). Οι ομάδες με τις περισσότερες κατακτήσεις στα 36 χρόνια της διεξαγωγής του ερασιτεχνικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος ήταν οι Σταντάρ Αθλέτικ Κλαμπ και Ρουμπαΐ. Αμφότερες κατέκτησαν τον τίτλο σε πέντε περιπτώσεις, ενώ τρεις φορές στέφθηκε πρωταθλήτρια η Ελβετίκ Μαρσέιγ, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Ολιμπίκ Μαρσέιγ και διαλύθηκε το 1932, καθώς απέκτησε τεράστια οικονομικά προβλήματα μετά το κραχ του 1929 στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Οι τέσσερις εποχές του γαλλικού πρωταθλήματος

Το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα που διεξήχθη επί γαλλικού εδάφους την αγωνιστική περίοδο 1932/33, βρήκε θριαμβεύτρια την Ολιμπίκ Λιλουά. Από τη συνένωση του συγκεκριμένου συλλόγου με τη Φιβ προέκυψε η Λιλ η οποία αποτελεί ένα αρκετά σημαντικό κλαμπ στη χώρα. Η Ρεμς αποτέλεσε την ομάδα που κυριάρχησε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς μεταξύ του 1949 και του 1962 κατέκτησε έξι πρωταθλήματα, ενώ «φλέρταρε» και με την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όμως στάθηκε άτυχη καθώς «έπεσε» επάνω στη φοβερή και τρομερή Ρεάλ Μαδρίτης ο οποία σάρωνε τα πάντα στο διάβα της. Μάλιστα η Ρεμς δεν κατάφερε να πανηγυρίσει ούτε μία φορά για δύο σερί σεζόν, την κατάκτηση του πρωταθλήματος.



Η Σεντ Ετιέν αποτέλεσε την ομάδα που έγραψε τη δική της ιστορία στα γαλλικά γήπεδα τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70. Σε αυτό το χρονικό διάστημα κατέκτησε εννιά πρωταθλήματα. Μάλιστα από το 1967 έως και το 1970 στεφόταν σε κάθε σεζόν πρωταθλήτρια, ενώ πανηγύρισε και τρεις διαδοχικές κατακτήσεις από το 1974 μέχρι και το 1976. Μεταξύ άλλων σπουδαίων προσωπικοτήτων που φόρεσαν τη φανέλα των «Στεφανουά» είναι και ο Μισέλ Πλατινί, ένας από τους κορυφαίους Γάλλους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο οποίος έφτασε μέχρι και την προεδρεία της UEFA, πριν ολοκληρωθεί η θητεία του στη «σκιά» ενός σκανδάλου. Η δεύτερη «δυναστεία» του γαλλικού πρωταθλήματος δεν ήταν άλλη από τη Μαρσέιγ. Από το 1989 μέχρι και το 1992 κατέκτησε τέσσερις σερί φορές τον τίτλο, ενώ το πέτυχε και το 1993, με το πρωτάθλημα να της αφαιρείται στη συνέχεια, λόγω ενός σκανδάλου για το οποίο θα διαβάσετε λεπτομέρειες παρακάτω.
Από το 2002 έως και το 2008, η ομάδα που κυριάρχησε απόλυτα στη Λιγκ 1 ήταν η Λυών. Έχοντας ιδρυθεί το 1950, έως το 2002 δεν είχε ανέβει ποτέ στην κορυφή της βαθμολογίας, στο φινάλε μίας αγωνιστικής περιόδου. Όταν όμως έσπασε το ρόδι και το κατάφερε, τελικά έμεινε στο «θρόνο» για επτά διαδοχικές σεζόν, γράφοντας ιστορία, καθώς καμία άλλη ομάδα δεν είχε πετύχει κάτι τέτοιο.

Τον Οκτώβριο του 2011 τα πάντα άλλαξαν στο γαλλικό ποδόσφαιρο, με τον Νασέρ Ελ Κελαϊφί να γίνεται ο νέος πρόεδρος της Παρί Σεν Ζερμέν. Η ομάδα της πρωτεύουσας με τους Άραβες στη διοίκησή της άρχισε να «χτίζει» τη δική της αυτοκρατορία και μέχρι το 2020 είχε κατακτήσει ήδη επτά πρωταθλήματα. Το πιο ιδιαίτερο αυτό της σεζόν 2019/20, όταν λόγω της έξαρσης του κορωνοϊού δεν παίχτηκαν όλα τα παιχνίδια και με δέκα αγωνιστικές να απομένουν διακόπηκε οριστικά η χρονιά, με τους Παριζιάνους να κατακτούν τον τίτλο.

Το σκάνδαλο της Μαρσέιγ

Μία από τις ιστορίες που έχουν γραφτεί στην ιστορία κι αφορούν τη Λιγκ 1, χωρίς να έχουν όμως θετικό πρόσημο, είναι αυτή της Μαρσέιγ και του σκανδάλου στο οποίο πρωταγωνίστησε το 1993. Λίγες ημέρες μετά από την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, χάρη σε νίκη 1-0 στον τελικό της διοργάνωσης με αντίπαλο τη Μίλαν, η ανώμαλη... προσγείωση της ομάδας προκάλεσε σάλο σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν το θρίαμβο είχαν υπάρξει οι καταγγελίες παικτών της Βαλενσιέν ότι τους έγινε πρόταση να παίξουν στο 100% των δυνατοτήτων της, στην κρίσιμη αναμέτρηση του γαλλικού πρωταθλήματος απέναντι στη Μαρσέιγ. Μάλιστα προσφέρθηκε σημαντικό χρηματικό ποσό για να πειστούν οι αθλητές.

Η δωροδοκία αποδείχτηκε στα Δικαστήρια και ο διοικητικός ηγέτης του κλαμπ Μπερνάρ Ταπί ο οποίος είχε συνδυάσει την παρουσία του στον προεδρικό θώκο της ομάδας της Μασσαλίας με θριάμβους, κατέληξε στη φυλακή της Σαντέ, με αρκετούς πάντως να υποστηρίζουν ότι ήταν αθώος και οι Δικαστές εξάντλησαν την αυστηρότητά τους. Την ίδια στιγμή ο σύλλογος υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία και χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να ορθοποδήσει, έχοντας υποστεί πολύ σημαντικές οικονομικές ζημιές.

Η ξένη ομάδα που παίζει στη λίγκα

Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του γαλλικού πρωταθλήματος, είναι ότι αγωνίζεται σταθερά σε αυτό, έχοντας μάλιστα κατακτήσει και τον τίτλο σε κάποιες περιπτώσεις, μία ομάδα από άλλη χώρα. Ο λόγος φυσικά για τη Μονακό η οποία εδρεύει στο ομώνυμο Πριγκιπάτο το οποίο ξεχωριστό κράτος, έστω κι αν βρίσκεται στο εσωτερικό της Γαλλίας.

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1924 και το 1933 αποδέχτηκε την πρόταση της γαλλικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, να ενταχθεί στο πρωτάθλημα της και να αγωνίζεται εκεί, ως μέλος της. Το κλαμπ της Κυανής Ακτής δεν είχε κανέναν λόγο να μην μεταπηδήσει στη γαλλική λίγκα και μάλιστα έχει γράψει τη δική του ιστορία στη Λιγκ 1, αποτελώντας εδώ και χρόνια μία παραδοσιακή δύναμη.